Trojak olkuski 1588 z tarczą herbową.
"239. Trojak. SIG-III-D-G-REX-POL-ET-DES-(ignatus)-SVE
(ciae). Głowa w koronie z kryzą na dół opuszczoną. &
M-D-LIT-RUS=PRUS-MAS-ETC. Pod koroną pięciopolowa tarcza z herbami krajowemi i
snopkiem, po bokach liczba roku w taki jak tu sposób 1-5 I 8-8 rozłożona, u
góry znak menniczy nakształt dwóch czwórek z przekreślonemi laskami, na dole
głoski J-D. i Przegonia herb Podskarbiego Jana Dulskiego. (z m. z.) "
Tak tą wspaniałą monetę, którą widzimy na urokliwych
zdjęciach „z ręki”, opisywał Ignacy Zagórski w dziele "Monety dawnej
Polski [...]”. Sztuka z 7 aukcji GNDM .
W roku 1588 mennice rozpoczęły emisję monet i medali,
młodziutkiego wówczas króla Zygmunta III Wazy. Pierwszymi z mennic koronnych,
które poczęły przekuwać metal były mennice w Poznaniu i Olkuszu. Mennica
poznańska otwarta z inicjatywy króla Stefana Batorego, niedługo mu służyła.
Otwarto ją bowiem w roku jego śmierci. Mennicę olkuską natomiast Batory wyniósł
do rangi głównej mennicy koronnej. Monety bite tam trzymały się znacznie
mocniej ustalonych ordynacji menniczych od tych wytwarzanych w pozostałych
zakładach krajowych. Moneta olkuska stała się więc wzorem pieniądza
Rzeczypospolitej. Szczyt produktywności osiągnęła w roku 1580 gdy wypuściła,
bez wątpienia bardzo duże ilości trojaków i największą dotychczas emisję
talarów koronnych.
Teraz z nastaniem nowego suwerena, płynnym ciągiem przystępuje
do emisji z nowym królewskim obliczem, utrzymując dawną dobroć kruszcu, nienaruszonej
ordynacji.
Pierwszymi z trojaków jakie opuściły mennicę w 1588 roku były monety z wizerunkiem władcy na awersie i tarczą herbową na rewersie. Trojaki z pięciopolową tarczą herbową należą do wielkich rzadkości i z pewnością można nazwać je jednymi z najciekawszych monet tego nominału w historii tych ziem. Tadeusz Iger w „Katalogu trojaków polskich” wyróżnia 4 typy podstawowe monet z tarczą na rewersie.
Pierwszymi z trojaków jakie opuściły mennicę w 1588 roku były monety z wizerunkiem władcy na awersie i tarczą herbową na rewersie. Trojaki z pięciopolową tarczą herbową należą do wielkich rzadkości i z pewnością można nazwać je jednymi z najciekawszych monet tego nominału w historii tych ziem. Tadeusz Iger w „Katalogu trojaków polskich” wyróżnia 4 typy podstawowe monet z tarczą na rewersie.
1.
Mała głowa, data 1-5 / 8-8
źródło: GNDM
|
2. Duża głowa, data 1-5 / 8-8
źródło: GNDM
|
3. Duża głowa, 1-8 / 5-8
źródło: iger.wcn
|
4.
Duża głowa, data skrócona 8-8
źródło: iger.wcn
|
Typ pierwszy można było zdobyć na poprzedniej aukcji w
październiku tego roku. Mocno obiegowy ale z jak wspaniałą historią! Był on dla
mnie jedną z ulubionych pozycji, dlatego też nie mogłem nie wspomnieć o nim w komentarzu
konkursowym. Sam chciałem zawalczyć w
czasie aukcji, ale z tego co pamiętam nie udało mi się wcisnąć pola „licytuj”
przez rosnącą w zastraszającym tempie cenę ….
Jak widać prezentowany aktualnie egzemplarz to przedstawiciel typu drugiego.
Kolejne trzygroszówki wychodzące spod młotka w Olkuszu miały już standardowy układ rewersu dla tego nominału, w tym okresie – nominał zapisany cyframi rzymskimi, herby: Polski – Wazów – Litwy, legenda w trzech poziomych wierszach, data + herb podskarbiowski i znaki mennicze.
Kolejne trzygroszówki wychodzące spod młotka w Olkuszu miały już standardowy układ rewersu dla tego nominału, w tym okresie – nominał zapisany cyframi rzymskimi, herby: Polski – Wazów – Litwy, legenda w trzech poziomych wierszach, data + herb podskarbiowski i znaki mennicze.
Spoglądając nań awers widzimy kolejny ewenement w tym
trojakowym mennictwie. Otok okalający postać królewską – SIG . III . D : G .
REX . POL . ET . DES . SVE
Mówię w tym momencie o końcówce ET DES SVE czyli ET DESIGNATUS SVECIAE – i elekt
Szwecji.
Informacja ta, zawarta jest w otoku jedynie w roku 1588 i jedynie w 5
pierwszych typach, czterech powyższych i kolejnym wyżej przywołanym, który
przywrócił dawny układ rewersu. Kolejny 6 natomiast przywrócił na awers zapis M
D L (wielki książę litewski).
5. Duża głowa, w otoku ET DES SV, napis w trzech
wierszach
źródło: iger.wcn
|
6. Duża głowa,
w otoku standardowo M D L, napis w trzech wierszach źródło: GNDM |
Dlaczego ta część tytulatury odnosząca się do
pochodzenia szwedzkiego monarchy zanika? I tu jest miejsce na moją kolejną
hipotezę.Obrany władca – król elekcyjny, z dalekiej północy, bardzo silnie związany z Rzeczpospolitą,
bowiem wszyscy jego dziadkowie od strony matki z rodu Jagiellonów, od wieków władali
naszymi ziemiami a on sam wychowywany był w duchu polskiej kultury. Nie było to
jednak tak powszechne w społeczeństwie. Ludzie musieli wiedzieć kim jest
władca. W końcu minęły dla nas czasy ciągłości dynastycznej, teraz w teorii
każdy mógł zasiąść na tronie, jeśli miał wystarczające poparcie wśród elit.
Łącząc
fakt zamieszczenia na awersie tytulatury - Zygmunt III z Bożej łaski król
Polski i elekt Szwecji- i rewersu mieszczącego okazałą tarczę herbową
Rzeczypospolitej dochodzę do wniosku, iż możliwe, że emisja ta miała prócz
handlowych, cele propagandowe a właściwie upowszechniające wiadomość o
pochodzeniu władcy, o jego znaczeniu w Europie jako panującego nad naszymi
ziemiami i osoby przyszłej unii personalnej.
Trojak jest monetą wysoką nakładową w RP . Bicie dużych ilości monety srebrnej
szybko zużywa, bardziej skomplikowany graficznie rewers, do tego jego wykonanie
z pewnością kosztowało więcej. Taka emisja była mało opłacalna. Można to uznać
za argument popierający tezę o głębszym znaczeniu -propagandowym- emisji. Dopisek ET DES SVE zniknął zapewne, by na swoje prawowite miejsce mógł wrócić skrót M D L .
Literatura: Iger O.88.2.c (R6); Kopicki 909 (R7); Kurpiewski
532 (R8); Tyszkiewicz 80-100 mk, Hutten-Czapski
5007 (R7), Walewski VIII 4 (R7); Zagórski 239
4 notowania na 195 monet z tego rocznika w archiwum WCN
Pozdro
Remigiusz – Numizmat 21
Remigiusz – Numizmat 21
Świetny post!
OdpowiedzUsuń